Een uurtje kijken naar Pauw & Witteman kan soms leerzaam zijn. Afgelopen vrijdag (8 februari) hadden de twee talkshowmasters een bijzonder leerzame uitzending.
Van schilder Jeroen Krabbé leerde ik waar hij de vakkennis en inspiratie vindt voor zijn artistieke werkzaamheden. Van René Danen, chef gedachtepolitie, leerde ik dat Geert Wilders een draaideurcrimineel is, die steeds weer opnieuw in dezelfde vorm van criminaliteit vervalt.
Jeroen Pauw en Paul Witteman namen de term gretig over. Ik vroeg me bij deze term af of Wilders inderdaad tientallen keren is betrapt en opgepakt. Zijn tegenstanders hebben talloze klachten tegen de PVV-leider ingediend, maar voor zover mij bekend is hij nog geen enkele keer aangehouden of veroordeeld.
En dat is maar goed ook. Geert Wilders heeft als parlementariër het recht om op zijn manier bezwaren te maken tegen de islam. Danen heeft op zijn beurt het volste recht om te demonstreren tegen de uitlatingen van Wilders. Jammer alleen dat hij nooit vertelt dat zijn stichting Nederland Bekent Kleur een door trotskisten beheerste extreem-linkse club is, die in het voorjaar van 2002 een hoofdrol speelde bij de demonisering van Pim Fortuyn.
(De wonderbaarlijke herrijzenis van Nederland Bekent Kleur
Het bewijs: Nederland Bekent Kleur is een trotskistische club
Wilders heeft in mijn ogen een aantal verwerpelijke ideeën. Het verbieden van boeken, ook al bevat de koran oproepen tot haat en geweld, is niet liberaal. Een verbod tot immigratie van moslims is pure discriminatie, net als het voorstel om de grondrechten van artikel 1 van de Grondwet niet te laten gelden voor moslims. Een verbod om moskeeën te bouwen gaat in tegen de vrijheid van godsdienst. Het voorstel om met scherp te schieten op relschoppers vind ik weerzinwekkend. Dat betekent dat Wilders de kans op verminking van wetsovertreders voor lief neemt. Er is op de wereld één ander rechtssysteem waar delinquenten worden verminkt. Precies, de sharia.
Toch zal ik niet tegen Wilders demonstreren met Nederland Bekent Kleur. Wilders opereert met zijn partij binnen het kader van de democratie, Danen en zijn trotskisten omarmen de totalitaire ideeën van Lenin en Trotski en zijn solidair met terroristische bewegingen als Hamas en Hezbollah.
Bij dit onderwerp was het VVD-Kamerlid Henk Kamp haar grote tegenstander. Kamp had twee dagen doorgebracht in Amsterdam-Slotervaart, de prachtigste wijk van Nederland. Hij toonde zich van een milde kant, was diep onder de indruk van een moskeedienst, maar gaf geen krimp bij het onderwerp boerka. “Een heel slap besluit”, noemde Kamp het om de boerka alleen te verbieden voor leraren en rijksambtenaren en het weren van dit kledingsstuk in het openbaar vervoer aan de bedrijven zelf over te laten. Kamp: “Een boerka moeten we niet willen in dit land. We moeten ergens een grens stellen.”
Mr. Arslan beriep zich op de vrijheid van godsdienst en op ‘de keuzevrijheid van de vrouw’. Kamp wees haar op Afghanistan, waar miljoenen vrouwen geen enkele keuzevrijheid hadden onder de Taliban, maar Arslan kon maar één weerwoord verzinnen. “Keuzevrijheid.” Voor mevrouw Arslan en al die andere goedpraters van het middeleeuwse kledingsstuk, dat miljoenen moslimvrouwen in slavernij houdt, citeer ik nog één keer uit het dagboek van de Nederlandse politieman Fred Kruyer, die vorig jaar enkele dagen doorbracht in het ‘bevrijde’ Afghanistan.
“Wat ik ook overal zie is die vervloekte boerka. De politieke correctheid waarmee sommige West-Europeanen dit als cultureel gegeven proberen te vergoelijken maakt me ronduit misselijk. Je moet er tussen rijden om de volkomen slavernij ervan te beleven. Ze zijn eigendom, maar het verschil met de meer traditionele slavernij is dat deze vrouwen voor de rest van de mensheid ook geen eigen identiteit meer mogen hebben. Je kunt alleen maar bestaan als er ook iemand is om dat waar te nemen. En dat is zo onmogelijk, behalve voor de eigenaar. Het is de ultieme vernedering.”
Een link naar dit citaat staat op mijn website. Het is een van de meest aangeklikte artikelen.
Gelukkig staat de VVD net als Wilders achter een algemeen boerkaverbod. Maar waar staan de linkse partijen, die toch een traditie hadden in de strijd tegen de religieuze dwingelandij? Van minister Vogelaar weten we dat volgens haar de boerka ‘moet kunnen’. Minister Ter Horst is voor een beperkt boerkaverbod, het slappe compromis dat nu is uitgedokterd.
GroenLinks-leidster Femke Halsema deed in 2006 in de Tweede Kamer een opzienbare uitspraak over ‘een religieuze as van het kwaad die zeggenschap van vrouwen probeert terug te dringen’, een soort verbond van fundamentalistische moslims, fundamentalistische Amerikaanse christenen en de rooms-katholieke kerk. Welnu, als er één zaak midden op die religieuze as ligt, dan is het wel de boerka. Maar juist GroenLinks wil niets weten van een boerkaverbod. Kamerlid Naïma Azough is alleen voor specifieke verboden op scholen, maar op straat mag je alles van haar dragen, ook de aanstootgevende boerka.
“Een boerkaverbod bevordert de uitsluiting”, beweerde eerder Marry Mos, aanvoerder van GL in Utrecht, alsof de vrouwen met een boerka niet al lang worden uitgesloten van onze maatschappij, door hun cipiers/echtgenoten.
In 2006 stelde Sylvain Ephimenco al vast waar de schoen wringt in een column over ‘lopende tenten’. “Ook bij GroenLinks zijn ze tegen een boerkaverbod. Logisch want als u of ik een bezoek aan de Tweede Kamerfractie van GL brengt wordt u door een gehoofddoekte medewerkster ontvangen die mannen geen hand wil geven. Althans, dit staat op de site Hoeiboei.nl en wordt in een officiële reactie van Olof van der Gaag (politiek coördinator GroenLinks) niet ontkend. Groen? Groen is ook de kleur waarin islamitische fundamentalisten hun vlaggen dompelen.”
Ephimenco ziet terecht een verband tussen de boerka en de hoofddoek. Het hoofddoekje is minder aanstootgevend dan de mensonterende boerka of niqaab, maar draagt op een mildere manier dezelfde boodschap uit: wij streven naar apartheid, tussen mannen en vrouwen, en tussen moslims en niet-moslims. Jolande Withuis vatte het aardig samen: “Hoofddoeken en sluiers introduceren een onderscheid tussen fatsoenlijke en onfatsoenlijke (dus vogelvrije) vrouwen. Het obscene mensbeeld dat burgers scheidt in twee soorten, die men strikt van elkaar gescheiden moet houden, impliceert dat vrouwen en mannen niet allebei in vrijheid kunnen leven.”
Over het misbruik van het begrip keuzevrijheid vond ik aardige citaten in Opinio (8 februari 2008). Benno Barnard en Geert van Istendael zijn twee Vlaamse intellectuelen die zich in het debat over de islam niet langer laten gijzelen door het bestaan van de fascistoïde partij Vlaams Belang. Over onze zuidgrens gaat het debat trouwens over de hoofddoek, niet over de boerka.
Barnard en Van Istendael: “In Vlaanderen heeft de hoofddoek tot een onbehaaglijk stemmend verbond tussen de linkse intelligentsia en de islam geleid, gesloten in naam van de Verlichting… De Vlaamse apologeten van de hoofddoek verdedigen dus in naam van de emancipatie het islamitische recht op de mildste vorm van terrorisme: vrouwenonderdrukking. ‘Keuzevrijheid!’ roept links met overslaande stem. Europa zou zichzelf nog opheffen uit respect voor zijn eigen principes.”
Carel Brendel
Carel Brendel is auteur van Het verraad van links
Geen opmerkingen:
Een reactie posten